NIEUWS VAN HET COUPEERFRONT
Op de navolgende bladzijden vindt U twee teksten die licht werpen op het coupeerverbod. De perspectieven zijn totaal verschillend en de auteurs hebben niets met elkaar te maken. De eerste tekst is een vertaling, het VOORWOORD van de President van de Fédération Cynologique Internationale (FCI), in het FCI-Magazine van begin 2002. De tweede tekst is ook al een vertaling: het is een verklaring die engelse dierenartsen ondertekenden en via het internet bekend maakten. Hun site heet “Vets for Docking”, en het adres is: http://www.vets4docking.org.uk. We laten beide teksten voor zichzelf spreken. We plaatsen hen enkel in een context.
Het FCI is het kynologisch hoogste orgaan: het overkoepelt de nationale organisaties zoals bij ons de K.M.S.H., in Nederland de Raad van Beheer, In Frankrijk de S.C.C. enzovoort. De voorzitter van het FCI fungeert als het gezicht en de woordvoeder van het FCI. Hij zit dan ook in een situatie die diplomatie vereist. Op zijn woorden wordt gelet en hij moet die dan ook wikken en wegen. Daarom is zijn Voorwoord in het FCI-Magazine ( 1/2002) des te opmerkelijker. Hij benadert de problematiek van het coupeerverbod vanuit de vraag welke gevolgen dit verbod zal hebben op het functioneren van het FCI, meer speciaal wat de internationale tentoonstellingen betreft. Hoewel hij uitdrukkelijk stelt geen uitspraak te doen over het coupeerverbod op zich, laat zowel de toon van het artikel als het woordgebruik weinig aan de verbeelding over. Let vooral op zijn verzuchting: “ In veel gevallen hebben mensen opgehouden te denken voor zichzelf. Het is immers zoveel gemakkelijker alles over te nemen van het o-zo-perfecte buitenland, dan om onafhankelijk eigen beslissingen te nemen die afgestemd zijn op de eigen situatie”. Hij voorziet dat belangrijke internationale tentoonstellingen zullen verdwijnen en wat erger is, dat verschillende nationale kynologische organisatie zwaar in de problemen kunnen komen. Zijn hoop is gevestigd op de Sectie Europa, die binnen het FCI juridisch is hervormd en op deze manier gestalte kan geven aan een efficiënte hondenlobby die misschien de zaken nog ten goede kan doen keren.
Als waarschuwing kan dit tellen, maar leest u vooral zelf het artikel.
De “Council of docked breeds” ( http:// www.cdb.org) is een engelse organisatie die sinds 1995 een eigen website heeft en die ijvert voor het behoud van het couperen, en meer in het algemeen tegen de invoering van de Europese Conventie in de Britse wetgeving. Ondertussen heeft de Council vertakkingen in vrijwel de hele Angelsaksische wereld, tot Nieuw-Zeeland en Australië toe. Van bij haar ontstaan heeft zij nauw samengewerkt men dierenartsen. Van daaruit is het initiatief van enkele dierenartsen ontstaan om een eigen vereniging op te richten die zich uitdrukkelijk uitspreekt voor het behoud van het couperen en voor de vrijheid van keuze; zowel voor dierenartsen als voor fokkers. Daarmee gaan zij in tegen een beleidslijn die hun overkoepelende vakvereniging (het “Royal College of Veterinary Surgeons”, kortweg RCVS) zonder stemming en onder druk van een anti-couperen lobby heeft aangenomen. Dat deze groep dierenartsen, waarvan de namen op de site zijn vermeld, openlijk en met argumenten uit het vakgebied zelf, voor zijn mening uitkomt is een belangrijk nieuw gegeven. Ook voor ons. Hun verklaring is meer dan het lezen waard.
Daarbij moet worden opgemerkt dat zij het hebben over het couperen van de staart. Het couperen van de oren is in het UK al langer verboden. “Taildocking” is gewoon vertaald als “staartcouperen” of “couperen” tout court, omdat er in het Nederlands geen gelijkwaardig substantief bestaat ( tenzij “caudectomie”, maar ervaring leert dat de meeste mensen daar geen boodschap aan hebben, zodus…) – bij het nalezen van hun tekst moet u daar dus rekening mee houden.
Trouwens: in één van de volgende nummers mag U uitkijken naar de tekst van een gerespecteerde Belgische dierenarts over dit onderwerp.
Waar wel iets over het couperen van de oren te leren valt – zeker voor diegenen die deze ingreep nog nooit hebben gezien – is op de volgende website: http://www.euro-boxer.com . De webmaster, mevrouw Alexandra Gav, zelf boxerfokster en promoter van de Europese Boxer in Amerika , heeft er een serie duidelijke foto’s gepubliceerd die de opeenvolgende handelingen bij het couperen laten zien. Iedere foto is vergezeld van zakelijke commentaar. Wij bevelen deze nuchtere presentatie ten zeerste aan.
In de marge hierbij: op de eerder genoemde website van de Council of docked breeds kan een korte videocassette worden besteld waarop het couperen van de staart is vastgelegd. Dat is een goede zaak want op deze wijze kan iedereen die dat wil gewoon zien waarover wordt gepraat – men moet natuurlijk wel willen kijken.
Als iemand niet langer zijn pups wil couperen, zullen wij hem of haar niet tegenhouden. Wij zijn echter op goede gronden van mening dat het couperen in het belang is van zowel het individuele dier als van het ras. Dat men ons dan ook de vrijheid laat te doen wat wij ( en de generaties voor ons) goed achten voor onze boxers. Meer vragen we niet. Zeker, men kan zich altijd verschuilen achter “de” wet om te proberen zijn mening aan andere op te dringen – maar als die wet slecht is ( en ze is slecht, waarom zou ze anders een uitzondering op haar eigen bepalingen voorzien?) dan is het maar redelijk dat men zich de vraag stelt voor wie men het opneemt, het absolute abstracte principe (“dierenrechten”) of de boxer zelf.
Maar leest U vooral de volgende teksten zelf.
Johan Sioen