OUDERSCHAP
NEDERLANDSE VERSIE / ENGLISH VERSION
Adoptie met voorwaarden
Wij zoeken af en toe mensen (gezinnen of alleenstaanden) die “Ouder” wensen te worden van één van onze diamantjes. Ook wij gaan mee met onze tijd, een kennel is al lang niet meer wat het vroeger was. U kunt ons helpen bij de zoektocht naar de gulden middenweg.
Door de jaren heen hebben we steeds gewerkt vanuit het standpunt niet lang en niet veel te fokken met onze honden, – om ze zo ook relatief snel een knusse gezinssituatie te kunnen bieden. Het plaatsen van onze boxers heeft ons met vele mensen een nauwe vriendschap opgeleverd omdat dit echt een vertrouwenskwestie is: je laat nooit graag een viervoeter gaan… – wij ook niet. Vanuit dat idee is het idee ouderschap gegroeid.
Waarom zou u dit doen ?
Ik verwijs u graag naar volgende, meer uitgebreide, tekst – waarin het standpunt van een fokker
belicht wordt: “Onze motivatie“
Willen we niet allemaal weg van het beeld dat honden in een kennel moeten wonen? U kunt zich afvragen: waarom er dan zoveel aanhouden? Hou dan minder honden om te fokken. Wel… willen we niet eveneens allemaal een gezonde hond uit zorgvuldig geselecteerde bloedlijnen? Daar wringt het schoentje: men moet redelijk wat honden hebben om überhaupt te kunnen selekteren.
U kunt dit ook doen omdat u zelf geen tijd hebt om een pup op te voeden. Of omdat u het net leuk vindt om te weten dat uw boxer moeder kan worden van enkele super mooie nakomelingen. En mogelijks de belangrijkste reden, omdat u ook vindt dat elke mama van andere wondermooie boxers verdiend om in huiselijke kring te vertoeven.
Wat houdt ouderschap juist in ?
De boxer, die later (in ” Van Sapho’s Hoeve “) moeder zal worden, woont bij u net als elke andere boxer bij u zou wonen. Meer is het niet maar zeker ook niet minder.
Is uw boxerhart even groot als dit van ons, contacteer ons dan gerust en vergeet niet… we weten graag wie u bent.
Beschikbaar voor ouderschap
Voor beschikbare boxers voor ouderschap, gelieve ons telefonisch te contacteren.
ONZE MOTIVATIE
Op zoek naar het moeilijk evenwicht …
Kandidaat puppy-eigenaars zijn niet enkel op zoek naar een een gezellige huiskameraad maar steeds meer naar de absoluut perfecte hond. Een kleine kameraad die foutloos is – nu en in de toekomst -, bij voorkeur met levenslange garantie. Dat is de trend.
Dat is enerzijds begrijpelijk anderzijds onrealistisch. Toch probeert een goede rasfokker dit doel zo dicht mogelijk te benaderen. Dat is geen eenvoudige opdracht en het vergt meer dan passie en vakkennis.
De kans op een gezonde pup wordt groter als men bij ouders en voorouders de nodige testen uitvoert. Dat wil zeggen deze testen die zinvol zijn voor het ras. De ene fokker neemt dit ernstiger dan de andere. Malafide broodfokkers die alle rassen verkopen trekken zich daar natuurlijk helemaal niets van aan, zomin als ze zich zorgen maken om exterieur, karakter of wat dan ook. Zij hebben mijns inziens dan ook de grootste schuld aan de angst die er heerst bij de puppykopers.
De rasfokker is de enige die bekommerd is om zijn ras, pups en individuele honden: hij zal er alles aan doen om zijn ras zo gezond mogelijk te houden. Dit echter met de hete adem van de puppykopers (wat eigenlijk net hier niet zou moeten), van verschillende organisaties én van de wetgeving in hun nek. Aangenaam is dit niet. Anderzijds wordt een goede fokker hierdoor nog beter, gaat hij verder en laat hij ondere andere nog meer testen op zijn honden uitvoeren. Daar hangt een prijskaartje aan vast maar dat is niet het belangrijkste.
Logischerwijze is het gevolg van deze – zich steeds verder uitbreidende – testenreeks dat er meer en meer zaken de kop opsteken waarvan men moet kunnen toegeven dat de één of andere hond beter niet in de fok komt. Niet dat deze honden dan niet gezond zijn – nee, ze voldoen enkel niet aan een norm die (al dan niet terecht) is opgesteld voor dit of dat kenmerk. Een goede fokker moet dit kunnen opvangen. Dat betekent: meer jonge honden bijhouden zodat men grondig kan selecteren, want de meeste – niet-genetische – testen kunnen officiëel pas uitgevoerd worden op de leeftijd van 12 maanden.
De “maar” in het verhaal …
Maar het houden van meer honden is echter net een punt waar een goede rasfokker op aangekeken wordt. Dezelfde puppykoper als in het begin van het verhaal is ook hij of zij die vraagt of alle honden wel huiselijk opgevoed en gehouden worden.
Men kan onmogelijk als fokker deze twee wensen tegelijkertijd vervullen.
Enerzijds de wens om alle honden en pups in huis te houden en op te voeden en anderzijds een vrij groot aantal bijhouden om een noodzakelijke selectie te kunnen doorvoeren, met oog op kwaliteit en gezondheid. Het is een bedenking die ons gemotiveerd deed zoeken naar een gulden middenweg.
Los van de wens van de puppykoper is er ons eigen gevoel dat zegt dat we eigenlijk al onze boxers in huis willen nemen. Dat is een normale menselijke reactie, maar dat is eenvoudig niet mogelijk: we zijn dan wel zeer ervaren op vlak van gedrag maar precies dat vertelt ons dat dit vragen is om moeilijkheden.
Ook leven we niet in een kasteel, al zou dat kasteel ook niet echt de meest knusse plaats zijn voor onze boxers. Enkele jaren terug hebben we zeer veel spaarcentjes geïnvesteerd in een nieuwe binnenruimte en een verwarmingssysteem waar onze honden bij koud weer kunnen slapen bij een constante lekkere 20 graden. Op zich perfect, vinden wij.
Maar we willen meer en beter.
We willen dat onze honden de dagdagelijkse knusse thuissituatie moeten kunnen beleven. Eens we dat kunnen bereiken, gepaard met het niet opgeven van de juiste vorm van fokken ( namelijk: een sterke selectie als basis om gezonde en correcte pups op de wereld te zetten) dan zou onze opzet geslaagd zijn.
Dit lukt enkel via ouderschap !
De magische oplossing …
Nu al leven enkele van de boxers die deel uitmaken van ons fokprogramma niet letterlijk in onze kennel maar bij een gezin via ouderschap.
Zo is er bv het verhaal van iemand die een gestroomd teefje wou, enkel van onze kennel. Bij elk nestje was er ofwel ongeluk mee gepaard ofwel was er simpelweg geen gestroomd teefje geboren. Na een klein jaar geduld was er dan plots wel dat ene mooie gestroomde teefje. Ze was echter alleen en het was het laatste nestje van de moeder. We konden opnieuw niets anders zeggen dan dat het teefje niet beschikbaar was. Heel vervelend voor iedereen – maar doordat die persoon vertrouwen in ons had en echt wel het nodige geduld had opgebracht, hebben we toen een voorstel van ouderschap gedaan.
Het resulteerde in een wederzijdse samenwerking, een vertrouwen dat echt mooi is. De huidige eigenaar van dit mooie gestroomde teefje is heel tevreden, hij heeft de perfecte boxer die hij zocht. Wijzelf zijn ook zeer dankbaar, meer nog het boxerras op zich zegt “dank U” want zo kan een boxer in huiselijke sfeer leven en alsnog op een correcte manier haar bijdrage leveren aan ons wonderlijk mooi ras “DE BOXER”.
Een goed idee …
Een gevoel is nooit een zekerheid maar toch ben ik ervan overtuigd dat het teefje trots en gelukkig is dat ze in deze situatie beland is, ze is op de één of andere manier trots op haar kinderen en trots die enkel een fokker van dichtbij kan zien. En dit dank zij een relatie tussen fokker en eigenaar op basis van wederzijds vertrouwen – zonder dat lukt het niet – en met enkele duidelijke afspraken.
Ons lijkt het een goed idee om zo verder te werken.
In naam van alle van Sapho’s Hoeve boxers,
Alexandra & Ingmar
